Cemaat / Allah'ın kudreti-yardımı cemaatledir

Ey Azizi..

Bu vasiyet, Cemâat'da kuvvet olmasının hakkındadır.

Cenab-ı Hak, zikr edeceğimiz Âyette genel vasiyette bulunmuştur.

«O, "Dini doğru tutun, onda tefrikaya düşmeyin." diye asl-ı dinden hem Nuh'a

tavsiye ettiğini, hem sana vahyettiğimizi, hem İbrahim'e, Musa'ya ve İsa'ya tavsiye

ettiğimizi, sizin için de şeriat yaptı.»

(Şûra Sûresi, Âyet: 13)

Her millet ve zamanın, Kıyamet gününe kadar baki olan şeriatı üzere istikâmette

olmamızı gerektirecek dinde dosdoğru olmayı, ittifak üzere bulunmayı ve dinde tefrikaya

düşmememizi Allah Tealâ emrediyor:

«Ye'dullah mea'lcemaâti»; Allah'ın kudreti-vardımı cemaatla beraberdir.

Kurt sürüden uzaklaşanı yer!..

Yani..

Yenilen, sürüden nefret ederek uzaklaşan koyundur.

"Ye'dullah mea'lcemaâti” sözünde ye'd'in (kudretin) ALLAH, lâfzına izafet

edilmesinin hikmeti şudur; ALLAH, Esmayı hüsnâlardan soyutlanmış olarak değil de

ancak, Esmâ-i hüsnasıyle birlikte taakkul edilebilir.

Öyle ise: ZÂT'ının Tevhidi ve Esmasının çokluğu lâzımdır. Zât ve Esmaların

tamamı İtibarıyla "O" ma'buddur.

Dolayısıyla, Esmanın kesretinde Vahdet bulunduğu için Allah'ın yardımı

cemaatladır.

Hakîm bir zat, ölüm esnasında çocuklarını çağırdı ve onlara «Bastonlarımı getirin,

hepsini birbiriyle bağlayın,., dedi. Sonra da "Şimdi bu bastonları kırın ..." buyurdu...

Çocuklar babalarının emrini yerine getirmek üzere birer birer denemelerine rağmen

bağlanmış bastonları kıramadılar. Bunun üzerine hakîm zat, bağlanmış bastonları

birbirlerinden ayırdı tekrar çocuklarına "Bastonları tek tek alın kırın" buyurdu.. Babalarının

bu buyruğundan sonra çocukları bastonları tek tek alıp kırdılar... Hakim zat; "Ey

çocuklarım, sizde benden sonra birbirinizden ayrılmazsanız hiçbir şekilde mağlûp

olmazsınız. Amma sizler birbirinizden ayrılırsanız düşmanlarınız sizi darmadağın ederler...

buyurdu.

Kezâ Din iie kâim olanlar Dinde tefrikaya düşmezler ve dosdoğru Din üzere ittifak

ederlerse, düşmanları onlara karşı muzaffer olamazlar.

Ey Aziz!..

İnsanın zahîrî ve Bâtınî hâli de böyledir.

Öyle ise; bir şahıs kendi zatında Dini bütün azalarına tatbîk etmek suretiyle dinde

dosdoğru olmaya ceht etse, şeytan-ı insi ve şeytan-ı cinni o şahsa karşı yapacakları

vesveselerle galib gelemezler.

Niye?

Zira, Melek ve imân nurunun yardımı o şahsa verilmiştir..

Artık o şahsa, Şeytan-ı insi ve Şeytan-ı cinni nasıl vesvese verebilir..???

Özellikle de; böyle bir yardım verilmiş şahısa!!!...

Muhyiddin ibn Arabi (K.S)